ஆழ்வார் அமுதம்: நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தத்தில் அடியேன் அனுபவிக்கும் ஆனந்தப் பயணம்

ஆழ்வார் எப்போதும் கற்றுக் கொடுப்பார்நமக்கு. தீவிர பக்தியை வெளிப்படுத்துவார். இந்த 10 பாடல்களிலும் தன்னுடைய நைச்சிய பாவத்தை வெளிப்படுத்தி நம்முடைய மேம்போக்கான பக்தியை வெளிச்சமிட்டு காட்டுகிறார். இப்படி எல்லாம் ஒருவர் தன்னை தாழ்த்திக் கொள்ள முடியுமா. ஆழ்வார் தன்னை அவ்வளவு தாழ்த்திக் கொள்கிறார். அடியேனுக்கு ஒரு பயம் எப்போதும் இருப்பதுண்டு நம்முடைய சிறுமை அனைத்தும் ஒப்புக் கொண்டால் நம்மை பிடித்தவர்கள் நம்மை விட்டு சென்று விடுவார்கள் என்று பலவற்றை சொல்லாமல் விட்டதுண்டு. ஆனால் ஆழ்வார் ஒன்று நமக்கு உரைக்கிறார். எம்பெருமானிடம் அனைத்தையும் ஒப்புக்கொள்கிறார். எம்பிரான் அவரை விட்டு நீங்க முற்படும்போது  அவன் மேன்மையை உரைக்கிறார். அவன் செய்ய வேண்டிய கடமையை அவனுக்கே எடுத்துரைத்து அவனை அகல விடாமல் இறுகப்பற்றுகிறார். ஒவ்வொரு பாடலின் இறுதியிலும் ஏகாரத்தின் "ஒலி" வெளிப்பாடாக அமைந்துள்ளது. ஏழையேன் ஏழையேனே... நகருளானே... தோன்றினேனே... மூர்க்கனேனே... பொய்யனேனே.. இந்த ஏகாரத்தின் ஒலி வெளிப்பாடு மனதை ஏதேதோ செய்கிறது. நைச்சிய பாவத்தின் வெளிப்பாடாகவும்... கதறி அழைத்தலின் வெளிப்பாடாகவும் அமைந்துள்ளது.....

அழகன் இருக்கும் ஊர் அரங்கம்  தொண்டரடிப்பொடியாழ்வாரின் "திருமாலை" ... ஆஹா... என்னவென்று சொல்வது...இப்பாசுர விளக்கம் கேட்கும் போதும்...சந்தையின் போதும்...எழுத முற்படும் போதும்...வண்டி (மனமாகிய) நகரவில்லை...நகர விருப்பமில்லை...அங்கே அங்கே நின்று விட்டது! என்ன செய்ய! பாசுரத்தின் ...ஆழ்வாரின்... அரங்கனின்... சுவை அப்படி! இதயம் வலித்த வலி (பேரின்ப வலி) சொல்லி மாளாது! வாருங்கள் ரசிக்கலாம் ஆழ்வாரின் கண்ணாடி அணிந்து அந்த அரங்கனை...அரங்கத்தை பார்க்கலாம்! தயாராக இருங்கள்...கண்கள் குளமாகி விடும்...நெஞ்சம் கனத்துப்போகும்! பேரின்பவெள்ளத்தால்! ஆழ்வாரின் சொல் வன்மை அப்படி! 12ஆம் பாடல் பாகம் 2 ல்( 12வது பாடல்) முதல் பாடலே அவன் நாம வலிமையை உணர்த்துகிறது! அந்த நாமங்கள் பலவுடைய அரங்கனின் நாமத்தை சொல்லாமல்...கேட்காமல்...அவனது ஊர் அரங்கம் என்று எண்ணாமல்...நல்ல மனிதர்கள் துக்கம் அடைந்து (கவளை) வீழ்ந்து விடுகின்றனர்! அதனை நினைத்தால் கவலையாக இருக்கிறது! அவன் நாமவலிமை பற்றி உங்களுக்கு தெரியுமா? (இப்படி துவங்குகிறார் ஆழ்வார்) நரகத்தில் எமன்...முக்கலனிடம் (பாவங்கள் மட்டுமே செய்தவன்) நீ ஒரே ஒரு முறை அரங்...

பெரியகோவில் நம்பி என்றழைக்கப்படும்  "திருவரங்கத்தமுதனார்" ஆல் இயற்றப்பட்டது இந்த "திவ்யப்பிரபந்தம்". இது அரங்கனையோ...இராமனையோ...கண்ணனையோ.. பற்றியதோ அல்ல... முழுவதும் தனது ஜகதாச்சார்யனான"இராமானுசரை" பற்றியது... சிறப்பு பெற்ற "களித்துறை அந்தாதி " யினால் ஆனது.. இந்த திவ்யப் பிரபந்தத்தில் வரும் பாடல்கள் எதுகை... மோனை... சந்தநயம்...உடையதாய்..செவிக்கும் இனிய தாய்...மனதிற்கும் இனியதாய் அமைந்திருக்கிறது! நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தத்தில் இராமாநுச நூற்றந்தாதி இயற்பாவைச்சேர்ந்தது. கடைசி ஆயிரமாக அமைந்துள்ளது! எங்கிருந்தோ பாவின் ஒலி ஒலிக்கிறது!  பூ மன்னு ; பா மன்னு; தாம் மன்ன ; நாம் மன்னி இப்படி ஒலிக்கிறது கேட்பதற்கு தேனிசையாய் இருக்கிறது! இது வேறெங்கும் அல்ல...இந்த திவ்யப் பிரபந்தத்தின் முதல் பாடல் தான் அது! வாருங்கள் ரசிக்கலாம்! ஆஹா முதலில் வருவது நம் தாயார் தான் ...🙏 பெரிய பிராட்டியை மார்பிலேஉடையவன்(பெரிய பெருமாள்)🙏 அந்த பெரிய பெருமாளின் கல்யாண குணங்களில் பெரிதும் ஈடுபட்ட நம்மாழ்வார்🙏....அந்த மாறனின் திருவடியை பணிந்து உய்ந்த "இராமானுசர்" 🙏... இந்த...

ஒவ்வொரு ஆழ்வார்வாரும் அவருக்கென்று தனிபாணியில்... தனி பாவத்தில்... எம்பிரானை நினைந்து நினைந்து உருகு கின்றனர்... தொண்டரடிப்பொடியாழ்வார் பார்க்கும் விதம் சற்று மாறுபட்டு இருக்கிறது!  அவர் அரங்கனுக்கும்...நமக்கும்... இடையில் நின்று கொள்கிறார்!  அரங்கனை நோக்கி  பூரித்து புலங்காங்கிதம் கொள்கிறார் ! அப்படியே நம்மைப் பார்க்கிறார்... அவருக்கு  நெஞ்சமெல்லாம் வலிக்கிறது!  நம்மைநல்வழிப்படுத்த "திருமாலை" எனும் பாவினால் ஆன சாட்டையை கையில் எடுக்கிறார்! வார்த்தைகளால் அடித்து அரங்கனைக் காட்டுகிறார்! அவன் பேருள்ளத்தை...பெருங்கருணையினை உணர்த்துகிறார் இவ்வாறாக! அவன் நாமத்தைச் சொன்னால் மரணபயம் போய்விடப்போகிறது! நாம் செய்த பாவனைத்தும் பாவியாகிய"கத்திரபந்து" (எம்பிரான் நாமத்தை உரைத்து தன் பாவங்களைப் போக்கிக்கொண்டவன்)போல் இருந்த இடம் தெரியாமல் போய்விடப்போகிறது! அதைவிடுத்து பறவைக்கு இரையாகும் இந்த உடலுக்கே...புலன்களுக்கே...இரை தேடிக்கொண்டிருக்கும் மதியிலா மானிடங்காள்! சற்று கண் திறந்து அந்த எல்லையற்ற...பேரழகை...பச்சை நிறத்தால்(கண்களில் ஏற்பட்ட குளிர்ச்சியால் அந்த கரியவனை பச்சை நிறமாக ...

தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரின் "திருமாலை அறியாதார்  திருமாலை அறியாதார்"! பூமாலை சூட்டி பாமாலை பாடப் பிறந்தவர்! இதிலுள்ள 44 பாக்களும் அந்த அரங்கனைப் பற்றியது. அரங்கனைப்பற்றியதென்றால் அவனை முன் வைத்து ஆழ்வார் நம்முடன் நின்று கொண்டு ...சாட்டையைச் சுழற்றுகிறார்...அடி சற்று பலம் தான் என்றாலும் உணர்வதென்னவோ இனிமை மட்டுமே ! "கண்ணன் அல்லால் தெய்வமில்லை" என்று ஆணித்தரமாக ஒவ்வொரு பாடலிலும் எடுத்துரைக்கிறார்! நமக்கு அவனின் நாமத்தின் வலிமை... நம்முடைய தவறுகள்... பாவங்கள்... அதனால் வரும் விளைவுகள்...அதனைக் கடக்க நாம் என்ன செய்ய வேண்டுமென்றும் தெள்ளத்தெளிவாக நமக்கு எடுத்து உரைக்கிறார்   1 ஆம் பாடல் ஆழ்வாரின் முதல் பாடலே நம்மை எழுப்பி நிமிர்ந்து அமரச் செய்கிறது! பாடல் மேலதாளத்துடன் மகிழ்ச்சி பெருக்குடன் துவங்கிறது! அவன்...அந்த மாயனின்...இந்த மூவூலகும் உண்டு உமிழ்ந்தவனின்...அந்த அரங்கனின் நாமம் சொல்வதால் ஏற்படும் "கர்வம்"(ஆவலிப்பு)என்னவெல்லாம் செய்தது தெரியுமா? மரணபயம் போய் விட்டது! காவல் இல்லாமல் (காவலில்) புலன் சென்ற போக்கில் சென்று...அதனால் ஏற்பட்ட தீயவற்றை யெல்லாம் நொடிப் ப...